Monday, January 24, 2011

असमीया कविता

देवप्रसाद तालुकदार

प्रेम

एउटा बीज उम्रेको छ

प्रेम

श्वास-प्रश्वासले खनिदिएको

फराकिलो खेतमा।

राती सधैं

जूनको उज्यालो

पग्लिएर झर्नेगर्छ मेरो ओछ्यानभरि।

एकान्तमा

मलाई अँगालोमा बाँध्नेगर्छ।

अड़िएर पनि

गइरहन्छु म

तिमी नजिकिँदा।

गइरहेर पनि

अड़िरहन्छु म

तिमी टाड़िँदा।

No comments:

Post a Comment